środa, 4 marca 2015

Mam talent - i ty też masz!



Składałem koledze życzenia - bo są powody, bez powodu nigdy, niczego, nikomu nie życzyłem - i w trakcie tegoż – składanie wiązało się z przyznaniem WOŁCZERA ŻYCZENIOWEGO, do zrealizowania na dowolnym portalu zawierającym życzenia - zabłądziłem na stronę internetową z życzeniami właśnie… Boże… Jakież wzruszenia… Obcując z kwiatem literatury – ba! – kosząc pełne naręcza kwiecia, nie mogłem opędzić się od wspomnień. Z moim kiedyś tam… kierownikiem - a teraz już tylko mglistym i mdłym wspomnieniem człowieka - nakręciliśmy kiedyś tam… widowisko poetyckie na bazie odnalezionej w sieci poezji Kotki z Lidzbarka… Zaprawdę powiadam wam: nieograniczone są w ludzkości pokłady talentu i czasem aż żal, że są wydobywane na światło dzienne. Są diamenty, które powinny gryźć ziemię... Aby nie być gołosłownym gołodupcem próbka:

„Z okazji 21 urodzinek
Przez cały rok wesołych minek
Uśmiechu, radości i wielu gości
Zdrowia, szczęścia i pomyślności
Byś znalazł szybko tą swoją jedyną
By była piękną i mądrą dziewczyną
By Cię szanowała, by nigdy nie zdradzała
By tak jak ja o Tobie pamiętała
Byś nie przegapił prawdziwej miłości
Możliwe nie będzie jej wśród gości
Może właśnie ona te życzenia śle Tobie
Bo od 5 lat kocha się w Tobie
Może dasz jej szansę i zadzwonisz doń
Mocno ucałujesz podasz jej swą dłoń
I będziecie razem do końca swych dni
I nie pożałujesz, że dałeś szansę mi...”

Prawda, że może zabić?! Może porazić zmysły, odjąć rozum i władze w nogach, może zamroczyć, ale przede wszystkim: może dać do myślenia! Może, ale nie musi… Jak zawsze – broń jest obosieczna i to, co w jednej chwili nas uskrzydla, w drugiej może resekować (upierdalać) i tym samym strącać w przepaść. Utwór z jednej strony zmusza nas do rozwoju, a z drugiej szerokim gestem wprowadza w nasze życie entropię. Właśnie za to szanujemy wielkie dzieła i właśnie to świadczy o wielkości dzieła - jego niejednoznaczność, jego siła i moc rezonowania w duszy człowieczej! Tak… No to na drugą nóżkę, coś dla Pań (chyba…):

„Prawdziwej miłości
wiele radości
wspaniałych orgazmów
zwariowanych odjazdów
łóżka bez wibratora
kochanka nie amatora
portfela pełnego i życia udanego”

Krótko i w punkt. Kto by nie chciał? Każdy by chciał, a że nie każdy przyzna? Hipokryci!

Ok. Ja też postanowiłem wspiąć się na wyżyny z dolin mych mysich, przyziemnych, karaluszych braków perspektyw... Rys historyczny: za oknem wiatr, po niebie suną ciemne chmury, mży. W pokoju mrok… W duszy… Ech… Sił wystarcza tylko na dwuwiersz…

Wiatr trzęsie gałęzią na wietrze,
A ty? W samym swetrze…

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz