Nieszczęśliwy Stary Rok 2016 i jeszcze lepszy Nowy 2017

I kiedy wysyłam do Niego zdjęcie

Myślę o Tobie...

z adnotacją: „Myślę o Tobie”, o On odpowiada: „Tabliczka z takim napisem będzie na drzwiach naszego domu…”, to już wiem, kto tam będzie kim… Dlatego muszę się ruszyć! Po prostu muszę coś ze sobą zrobić, żeby zasłużyć choćby na „skwareczkę”… Może solarium?..

Jeżeli zaś chodzi o kwestie zawodowe, to myślę, że sprawa jest dość prosta. Wsparcie z powietrza i pozamiatane!

Nie wiem tylko, jaką robotę Bóg znajduje, bo wyszukać byle gówniane zajęcie, to wystarczy podrzędny Archanioł...

Przedświąteczny zwierzak, który dereklamuje słodycze. Tu jeszcze wyglądał na żywego, ale kto wie, co było 3 minuty później?

I na deser życzenia, które mogą oddawać nastrój. Ale nie muszą!

Co zaś do Sylwestrowej zabawy, to – jak zgodnie twierdzi większość osób biorących w niej udział – było ok. Państwo Gospodarze zagwarantowali możliwość godnego i dorodnego świętowania. Z okrzykiem, z tańcem, ze śpiewem i ewentualnym leżakowaniem w miarę potrzeb - wszelkie formy ekspresji mogły znaleźć swoje ujście. Całkowicie wyeliminowany został problem głodu, jedna, jedyna osoba niepijąca - z przyczyn obiektywnych i uzasadnionych! – nie zachwiała równowagi i mikroklimatu, a jeden, jedyny „na szczęście” stłuczony kieliszek nikomu nie wbił się swym cienkim szkłem w stopę. Widok z tarasu zapierał dech w organizmie, a organizm reagował spazmami szczęścia i nawet opłata za toaletę - pobierana niechcący w wysokości 1 zł za wizytę - została zwrócona. Poza tym: ptaki we włosach potargał wiatr, z rogu obfitości ciekło umiarkowanie, ale i tak dało radę skarpetę zamoczyć, rozegrano kilka spotkań na PS4, z których wszystkie przegrał gościnny i elegancko uprzejmy Gospodarz, zaś Nowy Rok nadszedł punktualnie i na czas. No... Teraz powracamy do rzeczywistości, a rzeczywistość powraca do nas.